Landgoed Maarsbergen | Geschiedenis

Het landgoed ligt aan de voet van de Utrechtse Heuvelrug, op de rand van de Gelderse Vallei. De Utrechtse Heuvelrug is een stuwwal die is ontstaan in de op één na laatste ijstijd. 150.000 jaar geleden was de Gelderse Vallei het bekken van een gletsjer die zand en klei opstuwde tot een hoogte van bijna 70 meter.

Ridder Fulco koos 1000 jaar geleden deze plek om, in de woestenij een verdedigingswerk te bouwen: zijn rug tegen de heuvel en een wijds uitzicht over de vallei. Op een dag raakte hij in een zwaar gevecht en sloeg op de vlucht. Hij kwam bij de rivier de Maas en zag geen andere mogelijkheid dan met zijn paard en volle wapenrusting de rivier in te springen. De ridder bad tot de maagd Maria en beloofde zijn bezittingen aan de kerk te schenken als hij levend de overkant zou bereiken. Hij haalde de overkant en hij hield woord. Maarsbergen werd een proosdij van de Abdij van Berne.

In 1650 kocht de Amsterdamse koopman Samuel de Marez Maarsbergen. Met zijn gezin, was hij de eerste particuliere bewoner. Hij bewoonde het huis alleen in de zomer. In de winter was het hier te koud en woonde hij in Amsterdam. In de zomer was het in de stad te warm en te vies en kwam hij naar Maarsbergen.

In de 19e eeuw drukte Jan Andries Dubois zijn stempel op Maarsbergen en omgeving. Hij paste het park rond het huis aan zijn tijd aan en maakte een begin met de bebossing.

In 1882 kocht Karel Antonie Godin de Beaufort het Huis Maarsbergen met omliggende landerijen. De huidige eigenaren en bewoners van het Huis, zijn zijn nakomelingen.